Sayfalar

29 Nisan 2019 Pazartesi

NEFES




























Mart; cehennemin dibi.
Nisan; çok baharatlı, bol sebzeli çorba kıvamında ruh hali.
Mayıs; umut.

Bana gelip sorsalar her açıdan hayattaki en zor, en karmaşık dönemin ne zamandı diye, hiç tartışmasız 2019 mart ayı derim.

Bana gelip sorsalar, her açıdan bir gülüp bir ağladığın, kararıp kararıp aydınlandığın, neler neler düşünüp, düşündüklerine kendin bile hayret ettiğin dönem ne zamandı diye, 2019 nisan ayıydı derim.

Ve bana sorsalar, her açıdan hayatında, tünelin sonundaki ışığı en yoğun hissettiğin zaman ne zamandı diye, işte tam da bugünler derim.

Hayat çok garip, hayat inanılmaz, hayat çok deli.
Neler neler yaşıyorsun, neler neler yaşatılıyor sana ve neler neler yaşatıyorsun sen onlara.
Milyon tane düşünce, hayal, hayal kırıklığı, hata, deneyim, güzellik, gözyaşı, korku, panik, mutluluk, sızı, coşku...

Ve tüm bunların karmaşası arasında ayakta tutmaya, sevmeye ve yeniden tanıyıp keşfetmeye çalıştığın bir 'ben'.

Ve o ben yıllardır diyor ki, "Hayatta yaşadığın her şeyin bir anlamı, bir sebebi var. İyi ya da kötü." 
Ve o ben kendini bildi bileli hep şu şekilde dua ediyor, "Tanrı'm, hayatımdaki tüm güzellikler ve şimdi kötü gibi görünen ama iyiye sebebiyet verecek tüm kötü şeyler için teşekkür ediyorum."

Bazen öyle bir şey yaşıyorsun ki, bunun iyiye dönüşmesi asla mümkün olamaz diyorsun ama ne oluyor ediyor, su akıyor, yolunu buluyor, ve illa ki senin için olumlu bir yanı, anlamı oluyor.

Sen de Polyanna'cılık, ben diyeyim her şerde bir hayır vardır kafası.

Ama her şekilde, bakış açısı.


Bugün aynaya bakıyorum ve şefkatle yanaklarımı seviyorum. Acılarıma, hatalarıma, öfkelerime, isyanlarıma merhem oluyor o seviş.

Bugün sevdiğim adamın yüzüne bakıyor ve kokluyorum onu. Acılarına, hatalarına, öfkelerine, isyanlarına ilaç oluyor o koklayış.

Bugün kedimi, köpeğimi okşuyorum, günlük hayatın karmaşasına, soru işaretlerine, baskısına derman oluyor o okşayış.

Bugün mis gibi havayı içime çekiyorum, ağaçtaki bahar çiçeklerine bakıyorum, ve o ne yaptı, ben ne yaptım, bu, şu, o ne yaptı, ne dedi demeyi bırakıp, biz ne yapacağız diyorum.
İçim ferahlıyor, temiz bir nefes alıyorum haftalardan sonra ilk defa.

Bakıyorum, mayıs geliyor.
Ve sanki güzel geliyor,
tatlı, umutlu geliyor.



Hayatıma ve içinde yaşadığım her şeye,
derin derin şükrediyorum.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...