Hayatım boyunca zor bir insan oldum.
Zor; Benden başka herkese göre.
Olması gerektiği gibi; Bana göre.
Zor; Zaman zaman bana göre de.
Yaramaz ve ele avuca sığmayan bir çocukluk, hem de düz duvara tırmanan cinsinden. Birçok kişiye göre uçuk ve deli bir ergenlik, bana göre, yine olmam gerektiği gibi.
Asi bir gençlik, aynı asilikte bir ön yetişkinlik.
Ve - yine birçoklarına göre- pek de olması gereken olgunluk seviyesine(!) ulaşamamış bir yetişkinlik.
Ne kadar boktan bir portre çıktı değil mi? (Ve üstelik "bok" kelimesini de cümle içinde kullanan bir yetişkin, yazıklar olsun!)
