"Allahımm ben bu filmi bir daha, bir daha ve bir daha izlemeliyim!" demediğim halde, az önce Eyvah Eyvah 1'i üçüncü kez izlemiş bulunuyorum. Birinci izleyişim 2010 yazında, kendi irademle sinemaya giderek gerçekleşti. Ancak ikinci ve üçüncü seferi son on gün içinde, başkalarına izletirken izledim.
Sen git, daha önce zaten görmüş olduğun bir filmi on gün içinde iki kez daha izle. Üçüncüde "Eh artık gülmem ben buna... Onlar izlerken ben başka işle uğraşayım bari" de ama yine kahkaha atarken bul kendini! Ve üstüne üstlük sanki ilk kez izliyormuşum gibi odaklanmış vaziyette. Aynı keyfi alarak.
Helal olsun dedim.
Ben ki komediler konusunda aşırı kıl bir insanım. Bir komedi filminin içinde azıcık yılıklık, bayağılık ya da yapışkanlık olsun buz gibi soğuyuveririm. Güleceğim şeyin bir anlamı olmalı. Zekice espiri bulamadın mı? Gaz çıkar, geğir,gereksiz yere küfür savur. Adına da komedi de. Yahu benim sevgilim yanımda bilerek gaz çıkarsa, geğirse çok bozulurum. Elin aktörü filmin içinde yapınca neden güleyim? Çocukken bir kez bile palyaçoya gülmemiş bir insan olarak, palyaçodan çok daha anlamsız olan bazı tuhaf karakterlere ancak vücudumun geri tarafı ile gülebiliyorum malesef. Ve yine malesef ki Türkiye'de bu ayarda çok fazla komedi çekildiğinden gülme işlevinin çoğunluğunu bu geri tarafım üstleniyor!
Hal böyle olunca da gerçekten keyifli bir komediye rastladığımda, ona hakkını vermek istiyorum. Samimi, sıcak ve bence tam anlamıyla "ayarında" bir film Eyvah Eyvah. Keyifli ve içten. Kör göze parmak sokan abartılı espiri(cik)leri yok kesinlikle. Tatlı tatlı akıyor her şey. Mekanlar hoş, karakterler çok sevimli. Başı bütün. Konusu ve nereden başlayıp nereye gittiği belli. Yama yama bin tane skeçten oluşmuş bir uzun metraj değil yani.
Ata Demirer ve Demet Akbağ'a özel bir zaafım olmamasına rağmen ikisinin de performansına bayıldım, özellikle Demet Akbağ döktürüyor. Sonuç olarak, izleyiciye de keyifle gülmek kalıyor. Ben güldüm. Her izleyişimde farklı detaylar keşfederek güldüm üstelik. Ne güzel.
Eyvah Eyvah 2'yi ise henüz bir kere izledim.Yine izlerim. Devam filmlerinin hüsrana uğratma ihtimali yüksektir aslında ama neyse ki öyle olmamış. Hatta ilk filmden bile güzel diyebilirim ikincisi için.
Varsın halkın büyük kısmı tek kaşlı pırtlangaç karakterlere gülsün. Ve benzerlerine...
Beni samimiyet çeker. Doğallık çeker. Zeka çeker.
Bunları bir arada bulursam izlerim. Bir kere de, iki kere de, üç kere de. Ve gerekirse on kere de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder