Şu havaların dengesizliği beni de dengesiz yaptı!... Bir sabah uyanıyorum, mis gibi bir hava, bahar gelmiş!.. Oh, içim açılıyor.. Ertesi gün bir kalkıyorum, aman o da ne! Kış gelmiş yahu. Bildiğin soğuk yani. Bir gün önce tişörtle çıktığın sokağa, kabanla çıkmak zorunda kalıyorsun! Bir gün yaz, öteki gün kış, sonra bakıyorsun sonbahar, yine yaz, bir daha kış, ilkbahar derken şaşkına döndüm. Bu yüzden ne her sene yaşadığım ilkbahar coşkusunu yaşayabildim, ne de yaz geliyor diye heveslenebildim.
Ama bugün başka. Dışarı adımımı attığım anda "Hah tamam!" dedim, "Yaz gelmiş." Bahar mahar diye hiç bekleme, çünkü harbiden yaz gelmiş bugün! İstanbul'un o çok sevgili (!) bunaltıcı sıcağı üstüme çöktüğü anda anladım ki kış mış gelmez artık.
Valla ister bunaltsın, ne yaparsa yapsın umurumda değil..Sevdiğine kavuşmuş gibi mutlulukla, biraz da sonradan görme bir şaşkınlık hali içinde gezindim durdum evde. Balkonumun tadını çıkardım. Kahvaltı, öğlen yemeği, kahve keyfi hepsini balkonda yaptım... Açık havada bir şeyler yiyip içmeyi nasıl özlemişim! Ev dışında yenilen içilenleri saymıyorum çünkü aynı keyif değil. Alelade sebze yemeğini ısıtıp, poponda eşofman, elinde tabakla balkona çıkıp oturmak, o tatlı rehavet, açık havanın kokusunu evinde ve evinin doğallığı ile içine çekebilmek... İşte bu bambaşka.
Yani yazın gelişi beni tatlı tatlı sarhoş etti. Ama yetmemiş anlaşılan, dahası da varmış!.. Akşamın bir vakti erik ve çilek almak üzere markete gittik. Bu arada sıcak hava geldi ya, markette elim kolum dondurmalara sarkmaya başladı hemen.:) O sırada sevgilimin arka taraftan gelen sesi: "Karpuz alalım mı?" .. Karpuz?? Bildiğimiz karpuz? Kırmızı, kocamann, sulu sulu, yazın yenen meyve? Evet dedim, evet evet! Karpuz alalım. Çünkü yaz geldi bugün, karpuz alabiliriz artık!.. Yaz geldiyse karpuz alabiliriz, karpuz alabiliyorsak yaz gelmiş demektir. Olay budur. Tartışma bitmiştir.:)
Allahın tombalak meyvesinin bende yarattığı sevince, mutluluğa bak!.. Gerçi beni bu kadar coşturan karpuz mu yoksa karpuzla gelen yaz mı bilemiyorum. Önemi de yok. O şimdi dilimlenmiş bir şekilde buzdolabında soğuyor... Birazdan yiyeceğiz. Öncesinde uzanıp biraz kitap keyfi yapacağım. Fonda da nefis bir yunan müziği çalıyor.
Daha ne olsun? Ne olsun be kardeşim. Mis.
Fotoğraf:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder